Македонка во Шведска

Subota je, hladno je do bola, a napolju već 3 dana neprekidno pada snijeg. Jesmo li zavejani? Jesmo! :) Večeras smo ja i moj stariji sin istovremeno izveli pse u večernju šetnju i iako to prije svega izgleda, a bome i zvuči kao da koljem pse, uživala sam do maksimuma. :)))) Ne izvodimo pse zajedno, osim kada se nose na livadu da se dobro istrče. A kako smo zavejani i do livade se ne može, osim ako se igramo Dedala ili u gorem slučaju, Ikara, ostaje nam opcija šetnja ulicom i između zgrada. Sve je to fino i krasno, dok Hitler aka Brita ne izađe zajedno sa Charlijem. On hoda fino i odradi sve po P.S.-u, ali ona? Jel on ispred nje, to se otima, urla, skiči kao da je kolje neko. Ljeti su ljudi znali izlaziti na prozore da vide ko to zlostavlja psa. A ja? U zemlju propasti od stida. Charlie Na "našoj" livadi :) Nije da se ne radi s njom, nije da je totalni dibidus, jer ta njena minijaturna glavica razmišlja 200 na sat. Sve živo razumije, ali radi ono što ona hoće. Kod nje n

Реобјава на изворниот рецепт од овој блог, од 03.02.2012 година. Беа тоа убави времиња.  Sjeća li se ko od vas, Johna Wayne-a? :) Nekadašnja zvijezda popularnih western filmova? :)  El Dorado, Poštanska kočija, Alamo, Čovjek koji je ubio Liberty Valancea, Čovjek zvan hrabrost ? Da ne nabrajam više, ima ih dosta. :) A kada smo kod western-a, kako pričati samo o kaubojskim likovima, a ne spomenuti Bika koji sjedi, Ludog konja, Geronima ? :) I sad mi se zna desiti da uhvatim neki western clasique zahvaljujući kablovskoj TV i HRT1, koji mi ubije nedeljnu žmirkavicu. :) E, sada slijedi pitanje, kakve veze imaju westerni sa ovim kolačićima. Nikakve! Ama baš nikakve. Čak i ne znam zbog čega i nose naziv "Indijanke". Tako su se zvale u skopskim slastičarama, tako su i zapisane u mojoj mrljavoj sveščici. :) A recept je od moje bivše svekrve, zapisan prije skoro 17 godina. Sjećam se, rekla mi je da je recept iz jedne poznate skopske slastičarne. Jel to tako? Ne znam. Samo znam da sv

 Slastičarna "Ohrid", nalazi se u Staroj skopskoj čaršiji i evo, već 109 godina drugi je dom za više generacija porodice Bajmak. Ili kao što bi rekao vlasnik, Azis, ova je slastičarna puls njegovog života. Tradicija pripreme najboljih orijentalnih kolača i poslastica počinje sa čika Azisovim pradjedom 109 godine unazad. Otvorena je 1903. godine, i i dan danas se nalazi na istoj lokaciji kada je po prvi put i otvorena. Stara skopska čaršija se jako puno mijenjala tokom svih tih godina. Gradilo se, dograđivalo, rušilo, restauriralo, ali je slastičarna porodice Bajmak ostala na istom mjestu. A isti su ostali i recepti i tajne pripremanja kolača. U današnje doba modernih kolača, rijetko gdje možete nabasati na ovakve starinske poslastice. Ako se dobro sjećam, nigdje osim u slastičarni "Ohrid". :) Gdje još možete pojesti sutlijaš? Ašure? Mlečnik, možda? :) * A, jeste li igdje probali kazandibe? :) Kazandibe ili u prijevodu: dno kazana, je poslastica koja se servira

Ima već pola godine kako se spremam napraviti rižino brašno. Ne zato što baš ga moram praviti, već zbog toga što ga nigdje ne mogu naći. U većim hipermarketima na odjelima zdrave hrane ima rižino mlijeko u prahu, sa milion okusa, a kako ne znam način proizvodnje tog mlijeka, ne usudim se iskoristiti ga za ono što slijedi u nekom od narednih postova. Zato, dala sam si zadatak da malo pretražim po Netu i našla i više nego dovoljno recepata za rižino brašno. E, a kada čovjek ima toliko izbora nađe se u neobranom grožđu. Koji recept izabrati? Kako znati da je to baš Taj recept za ono što meni treba? :) Bacih oko na par njih i izvukla sam ono što sam mislila da izvučem. Rezultat te miksture je slijedeći... Potrebno 2 šolje (od 250 ml), bijele riže okruglog zrna voda blender ili multipraktik (ovdje blender) malo strpljenja Postupak Očisćenu rižu staviti u šerpu, naliti mlakom vodom i dobro isprati rižu. Ponoviti još jednom. Opranu rižu ocijediti i rasporediti je na krpu da se

Прво, едно големо извинување за читачката публика која малку или воопшто не разбира македонски јазик и онаа на која тешко и` оди читањето на кирилица. Ама ова е мој блог и мој пост и едноставно така ми дојде. И со ќеиф го пишувам постов. Најнапред една мала ретроспектива на годината што измина. Сакав јас да го напишам постов и порано, ама не стигнав. Крајот на годината ми го одбележаа неколку патувања надвор од местото каде што живеам и едноставно не стигнав да направам се` што си замислив. И знаете што? Баш ми е гајле. Да, да. За прв пат во животов не се јадам себеси зошто нешто не било онака како што сум си замислила јас. Ха! Бадник Минатиот Бадник, паричето „се падна„ во куќата. Исто како и пред минатата година. Исто како и годинава. Значи три пати едноподруго. И нека е така како што си е. Мене ми одговара да е во куќата. Конечно да се заврши и тој дел од мојот живот. Небаре мавзолеј правам или пирамида, а не едно куќиче. Му здодеав и на Бога и на народот со неа, ќе речат многум