Прво, едно големо извинување за читачката публика која малку или воопшто не разбира македонски јазик и онаа на која тешко и` оди читањето на кирилица. Ама ова е мој блог и мој пост и едноставно така ми дојде. И со ќеиф го пишувам постов. Најнапред една мала ретроспектива на годината што измина. Сакав јас да го напишам постов и порано, ама не стигнав. Крајот на годината ми го одбележаа неколку патувања надвор од местото каде што живеам и едноставно не стигнав да направам се` што си замислив. И знаете што? Баш ми е гајле. Да, да. За прв пат во животов не се јадам себеси зошто нешто не било онака како што сум си замислила јас. Ха! Бадник Минатиот Бадник, паричето „се падна„ во куќата. Исто како и пред минатата година. Исто како и годинава. Значи три пати едноподруго. И нека е така како што си е. Мене ми одговара да е во куќата. Конечно да се заврши и тој дел од мојот живот. Небаре мавзолеј правам или пирамида, а не едно куќиче. Му здодеав и на Бога и на народот со неа, ќе речат многум